һыны ҡатып көлөп ебәреү

См. также в других словарях:

• аң — қорығыш. Аңды қоритын адам (егерь). Әңгіме тыңдағанды қойып, а ң қ о р ы ғ ы ш т а р ғ а «Бүкіл таудың аң құсын құртып жүрген қорқау – міне, мынау» деп ту сыртынан сұқ саусағын шошайтатындар көбейді (К. Сегізбаев, Жап жасыл., 6). Тіпті бір жылы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• шынылан — I ет. Жалтырап қатып қалу. Бұл өлкеге қар онша көп түспесе де қатты суықтан ш ы н ы л а н ы п, тұяқ бастырмастай боп қатып қалыпты (Лен. жас, 28. 03. 1974, 2). II ет. Майы шыны болу, тығыздану, тазару. Жүйрік болар жылқыны жылдап жіберіп, күтіп,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• беріш — 1 (Жамб., Шу) шикі. Әкелген дарбызыңның бәрі аппақ б е р і ш екен (Жамб., Шу) 2 (Рес., Астр.) көксерке тұқымдас балық 3 Қ орда., Қарм.) тізе беріші, жер соғары, төс табаны. Түйе шөккенде жайлы орналасуына таяныш болатын аяқтары мен төсіндегі жер… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бұлқыншақ — (ҚХР) жылқы терісінен жасалатын ыдыс. Бұлқыншақты жасау үшін жылқы сойғанда артқы санының терісін шашасына дейін мес қылып бітеу сойып алады. Содан соң терінің көк етімен шелін тазартып, сан жағын арасына шүпірек салып, тарамыспен немесе жылқының …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• дала жылқысы — (Сем., Абай) далада жайылып, ел көрмей тағыланып кеткен асау жылқы. Соғымға соярда атып алмаса, д а л а ж ы л қ ы с ы айдауға, байлауға көнбейді (Сем., Абай). Семей жағының көп жерінде дала сөзі «жабайы», «тағы» сөзінің орнына жиі қолданылады:… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• самдағай — (Алм., Кег.) шапшаң, тез. Қаратұлақтың биігінен қылт ете қалған бұғыны Әшір с а м д а ғ а й л ы ғ ы н а н атып алды (Алм., Кег.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• арқан — бұрау. Арқан жасау үшін арнайы есілген жіптерді ширату (бұрау) арқылы арқан дайындау (тәсілі) ісі. Арқан тіндерді тартып тұрып бұрау арқылы жасалатындықтан, оны а р қ а н б ұ р а у деп атайды (Қаз. этнография., 1, 194). Арқан жол. сөйл. Аспа жол …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бой — жіп. этногр. Өрмектің ұзына бойына созылып жатқан ұзын жіптері. Есептаяқ – адарғының алдында тұратын, б о й ж і п т е р д і санап, байлап қоятын таяқ. Оны ел ішінде серу ағаш деп те атайды (С. Қасиманов, Қаз. қолөнері, 78). Бойы ауыр тартты.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• мылтық — Мылтығының аузын қандады. Бір нәрсе атып алды д.м. М ы л т ы ғ ы м ы з д ы ң а у з ы н қ а н д а п а л с а қ, күн қыза жас қуырдақ жеп бір ақ тынығармыз (Лен. жас, 07.03.1974, 4) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі